Op de mooi onderhouden binnenplaats van de Mor Barsavmokerk begroet Ayhan Gürkan iedereen die binnenkomt. De deur staat open voor toeristen, maar de kerk zelf blijft voor de meeste Turkse bezoekers gesloten. Alleen wie oprecht geïnteresseerd is, geeft Gürkan een inkijkje in deze eeuwenoude Assyrische kerk.
Naast de Mor Barsavmokerk zijn er nog zeven andere kerken in het kleine historische centrum van Midyat, allemaal Assyrisch. Buiten de stad liggen twee indrukwekkende kloosters. De gebedshuizen herinneren aan de tijd dat hier een grote gemeenschap van Assyrische christenen woonde. In de Ottomaanse tijd waren dat er 700.000, nu zijn dat er slechts 15.000. Daarvan wonen er zo’n drieduizend in de regio Tur Abdin, wat ‘de Berg der dienaren van God’ betekent.
Gekleed in een zwarte broek, een zwart vest met een wit overhemd en witte klompen, vertelt Ayhan Gürkan al rokend en bellend over deze kleine christelijke gemeenschap. In een lokaaltje naast de kerk geeft hij de jongere generatie les in de Assyrische taal, gebeden en muziek. ‘Wij moeten anders zijn dan de mensen met wie we leven’, legt hij uit. ‘Wij moeten leven naar onze cultuur.’