Op de Mesopotamische vlakte in het uiterste zuidoosten van Turkije maken eindeloze groene velden af en toe plaats voor kleine, armoedige dorpen. Behalve een paar herders en hun schapen is in deze uithoek weinig levendigheid, al helemaal niet voor kinderen. Dat is precies waarom de jonge fotograaf Serbest Salih elk weekend met een mobiele fotostudio langs Turks-Syrische grens trekt om foto’s te maken met kinderen: “Ik geloof dat fotografie deze kinderen power kan geven”.
Vandaag gaat de reis van de stad Mardin naar Kasikli, of in de taal van de voornamelijk Koerdische inwoners: Cizawiza. De mobiele fotostudio is niet meer dan een goedkope tweedehands caravan, die Salih van donaties heeft kunnen kopen. Met een vuilniszak plakt hij de ramen af en zo verandert de sleurhut in een doka, een donkere kamer waar de kinderen met enkel rood licht zelf hun analoge foto’s ontwikkelen.