Terwijl de dikke laag make-up van haar gezicht smelt, blijft YouTuber Ebru Uzun op een warme zaterdagmiddag in Istanbul onvermoeibaar mensen op straat aanspreken. Ze heeft een microfoon in de hand en haar man bedient de camera: “Hallo, zullen we even kletsen?”, “Vindt u dat de regering moet veranderen?”, “Meneer, hoe gaat het met u?” Terwijl ze de interviews afneemt, krijgt ze steeds meer toeschouwers die met hun telefoon filmen of zich bemoeien met het onderwerp.
Dit soort voxpop-filmpjes, in Turkije ‘straatreportages’ genoemd, zijn mateloos populair en uitgegroeid tot een genre op zich. Tientallen YouTubers zoals Uzun produceren wekelijks een veelvoud aan video’s, compilaties van een half uur, vaak nauwelijks geëdit, met alleen maar Turken die hun mening geven. De meest voorkomende onderwerpen: de economie en de inflatie. Op de tweede plek: de politiek en het aantal vluchtelingen in Turkije.