Verslagen loopt Umm Tarek Hamrawi met haar zoon en dochter door de brokstukken van wat haar huis was. Het is de eerste keer sinds 2013 dat ze terug is op de plek waar zij, haar moeder en haar kinderen werden geboren. Ze pakt haar zoon bij de arm. Van de twee verdiepingen en twaalf kamers is niets meer over. Op een paar stukjes muur na is het hele gebouw met de grond gelijk gemaakt.
“We hadden gehoopt nog iets te kunnen vinden, iets waaraan we een herinnering hebben,” vertelt Hamrawi, die een enkellange donkere jas draagt, met een witte hoofddoek. Aan haar linkerwijsvinger heeft ze een piepkleine kralenteller, het digitale alternatief voor de bidkralen dat lijkt op een kleine tamagotchi.
Ze is even stil en kijkt nog eens naar de hoop stenen. Met tranen in de ogen: “Er is helemaal niks meer.”
Tijdens de Syrische burgeroorlog werd sinds 2011 hard gevochten tussen de gewapende oppositie en het regime van Bashar al-Assad. De wijk Jobar werd vervolgens bijna in zijn geheel platgebombardeerd door het regime.
Lees verder via Trouw